şu 3 günlük dünyada ve 5 günlük tatilimde ne ne çok önemli olay oldu da ben yakalayamadım. pes .
dalaman da istanbul a dönen pazar akşamı uçaklarının hali içler acısı. acayip tipler oluyor uçakta. hali vakti yerinde genç çiftler ve onların guzel, ingilizce konuşan, şık ve oldukça şımarık 2-5 yaş grubu çocukları. annelerin kolunda çokça LV ya da başka ünlü marka çantalar, 34 bedenler, yanık ten ve uzun dalgalı saçlar. babalar janti, hafif göbekli, sanki anneyi eve bırakıp gece alemlerine akacakmış hissi veren tipler. hoşlanmıyorum ben bu tiplerden. muhtemelen onlar da benden hoşlanmıyor. ne 34 bedenim, ne marka çantam var, ne de sarı saçlarım. ortak noktamız ben de bir pazar akşamı dalaman dan eve döndüm. hem de exit koltuğunda. exit parayla değil ya peh !! yer hostesi ben uzun boyluyum diye bana direk exit verdi. kendisine öpücük. bir de ilginç olan şey plansız programsız, balayından dönen kardeşimi dalaman havalimanında gördüm. dünya küçük, ozon deliği büyük.
bir yeni hafta travması yaşamaktayım.
No comments:
Post a Comment