diğerlerine garip gelen ve bana çoğunlukla normal gelen- ki herşey normal gelir bana- şeyleri yaptığımda tereddüt etmeden karşılık veren insanlara bayılıyorum.. her an herşeyi denemeye hazır olanlar.. bu ülkede yok onlardan pek.. bu ülkeden olmayıp burda yaşayanlarda var.. there is a light that never goes out dedi morrissey şu an..

blog yazmak bi bağımlılık oluşturdu ben de... bi sürü bi sürü şey yazmak istiyorum. sonra bazılarını yazmamak gerekiyo bazılarını yazsam mı yazmasam mı die düşünüyorum.. gördüğüm, düşündüğüm, konuştuğum her şeyi yazmalıyım diyorum kendime. bazı yönlerden hafızam çok zayıfmış. sayid in geçmişini unutmuşum bile.. işte yaşadıklarımı unutmıyım die buraya izler düşiyim istiyorum bu yüzden.. ee ben kendim demiyo muydum ki blog una günlük tutanlar gitsin evde defterine yazsın.. şimdi işler değişti.. buraya yazmak ve yazamamak daha heyecanlı deftere herşeyi yazmaktansa.. şu an için gattaca yı, haftasonunu, yaş farklarını, ilişkileri, kaybetmeyi, yalnızlığı, sergiyi, internet sitesini, diğer gerçekleşmeyi bekleyen projelerimizi, bu konularda nasıl da heyecanlı olduğumu, tutku oyunlarını vs vs yi yazmak istiyorum.. hadi bakalım hangisinden başlasam.. jarvis cocker cd si kazandım bant dergisinden.. don t let him waste your time şimdilik favori şarkım..umursamamazlık mı umursamamak mı.