FRANKOFON KISKANÇLIĞI

şu gezegene bi daha doğsam, yine kız olmak ama mevcut durumumun tamamını değiştirmek; ingiltere de doğmak, guzel sanatlar okumak, veeee frankofon olmak isterdim. eğer bu hiç olmayacaksa, o zaman bari afrika da doğmamış olmaya şükredip, türkiye de doğmak ve frankofon olmak isterdim. yani diğer bir deyiş ile, eğer hiç bi şi değişmeyecek ise ve herşeyim aynı kalacaksaydı bile bari frankofon olsaydım!!

fransızcayı şöyle anadilim gibi konuşsam, ingilizceyi nasıl olsa öğrenirdim- zaten teoride herkes ingilizce biliyor maşallah, cv lerine yazıyorlar ingilizce çok iyi die, sonra konuşmaya gelince gak guk gak guk, bi türlü gitmiyo o da ayrı mesele- neyse ana konu benim frankofon olmaya özenir durumum. bu özentimi çocuğum olsa, onu saint joseph e gönderek tatmin eder, kendisinin kadiköy sokaklarında cirit atmasına göz yumardım.

velhasıl bu fransızca işi olmadı, tabii sadece bu zamana kadar, hiçbir şey için geç değildir lafı var ya!!! ben bu lafa gıcığım, valla o kadar çok şey için çok geç oluyo ki, bi de bu lafı afıran kişiye paye veremeyeceğim!!

bakın mesela şöyle bir şarkı döner;
Ma techno-délire psychédélique
Apocalyptico-dramatique...

yani ne diyo;

ma tekno deliiğğrr fizedeliqqq
apocaliptiko dramatiqqq
liliiiiiiiiiii

işte gördüğünüz gibi dildeki ahenge ve uyuma ve estetiğe ve seksiliğe bakınız...(anlamı ne bilmiyorum ama bu ahengin yanında anlam hiç kalır)

ben kıskanç bir frankofon hayranıyım ve lütfen bunu anneme söylemeyin., yoksa şöyle der :
"ee kızım, biz seni memur halimizle kolejlerde okuttuk, nankörlük yapma bakiim!"

"anne, saint josph de kolej, izmir de de vardı, keşki beni memur halinizle orada okutsaydınız!!"

not: küstahlığımın şakalardan ibaret olduğunu dikkate alarak bu yazıyı tekrar okuyunuz, evde annelerinize kafa tutmayı denemeyiniz".