şu an hiç olmayacak bir yerde bir yağmur fırtınasının ortasındayım. ne şemsiyem var ne de ayakkabım. şans mı şanssızlık mı bilemedim. ayağımda şort ve terlik bir çardağın altında sığınmış yağmurun dinmesini bekliyorum. guzel istanbulum bu sene seni daha mı çok seviyorum... özledim bile şimdiden. buradan bir şarkı gönderiyorum. burası böyle bir yer.
radio nowhere, is there anybody alive out there.
No comments:
Post a Comment