ne haftasonu ama..

bu hafta sonu gelişen spor olaylarına yarı bilerek yarı bilmeyerek seyirci kaldım:

öncelikle ispanya- türkiye basket maçını bilerek ve farkında olarak zamanında tv karşısına geçerek seyrettim ve iyi ki de etmişim, zira süper heyecanlı bir maçtı. son anda bizim yaptığımız blok sayesinde ispanyolların sayı yapamaması kısmı, tam kendi kullandığınız arabada bir kaza atlattıktan sonraki kalp atışı derecesinde heyecanlıydı. yarın akşamki maçı heyecanla bekliyorum. içimden bir his şampiyon olacağımızı söylüyor!!!

bugün ise tesadüfen yakaladığım "dünya atletizm finali" adlı etkinlik vesilesi ile- ki bu tanımda bir spor olayı olduğundan haberdar diildim- ussain bolt u 200 metrede koşarken seyretme fırsatım oldu. kendisi çok yorgunmuş o yüzden sadece 1.oldu, dünya rekoru neyin kırmadı. ayrıca vlasic in de rekor denemelerine şahit oldum, o da rekor kıramadı ama şampiyona 1.si oldu ve sonrada disko kraliçesi oldu, bir de bayanlar 3000 m de mesereti seyrettim, kendisi hayran olunacak bir disiplin ve başarı öreneği vs vs.

e sonra bi de belki us open da iyi bi şi yakalarım die eurosport u bi açtım ki federer djokovic maçı daha yeni başlıyo yani şu an- yani bunu yazmaktan 5 set oyun kaçırdım bile. vay be dedim ne şanslı bi gece.

ayrıca esas tenis ile ilgileniyor iseniz şuraya tıklayın ve serena nın clijters karşısında nasıl diskalifiye olduğunu seyredin. sinirden beyni oynayan serena, yandaki zavallı japon hakeme bi çıkışıyo, bi kızıyo, elini beline koyup kadına "seni dışarıda feci dövücem sefil japon, ben kimim sen biliyo musun" tarzında bi bağırıyo. sonunda bu küstah davranışları sonucu yarı finalde diskalifiye olup ablasının öcünü alamıyor.

işte böyle sevgili gezegen sakinleri. kah bilerek ve isteyerek, kah bilmeyerek ama çok sevinerek tanık olduğumuz spor olayları bu hafta sonu böyle gelişti. yarın maalesef pazartesi. buradan sizlere bob geldof tan bi kuple sivuple;

Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
I want to shoot
the whole day doooooooooooooooooooooooooooooown.