bir varmış bir yokmuş

geçen gün roll dergisinde okudum, can yücel demiş ki ; "bana bir varmış bir yokmuş deme, bir varmış de". bunu çok sevdim. günlerdir de aklımın köşelerinde gezip duruyor.

maalesef kimsenin bunu deme şansı yok. masallar bile bir varmış bir yokmuş ile başlıyor. sahip olduğunuz şeyler bir gün elinizde birgün ise değil. bir var bir yok. bunları düşünmek çok üzücü o yüzden çok dramatik örnekler vermiyeceğim ama mesela kediniz bugün var yarın yok, japon balığınız bugün var yarın yok, gençliğiniz bugün var yarın yok, sevdikleriniz bugün var yarın yok.
bugün var olan ve hep var olacak olan şeyler ise eşyalarınız. bebeklik ayakkabılarınız-eğer anneniz sakladıysa- dün vardı bugünde var, 5 yaşındaki fotolarınız dün vardı bugün de var, orta okulda çalmaya çalıştığınız gitarınız dün vardı bugün de var. işin garip tarafı- siz kurtulmadığınız sürece- tüm eşyalarınız ömrünüz boyunca ve sonrasında da hayatlarını devam ettirebilirler.

neden biliyor musunuz? sizlere zamanın geçtiğini ve eski fotoğraflardaki ananelerinizin artık olmadığını, çocukluk arkadaşlarınızın nerede olduğunu bilmediğinizi, gitarınızı çalmak için artık eskisi kadar heyecanlı olmadığınızı, kısacası zamanın geçtiğini, o eşyaları kullandığınız günlerdeki bazı diğer faktörlerin artık var olmadığını göstermek için... geçmişle yüzleşmek pek bana göre değil ama eşyalarımdan da öyle kolaylıkla kurtulamıyorum. ben bakmıyayım ama onlar orda öyle asker şeklinde beklesinler istiyorum.

"şimdi napalım yani" diye soruyosanız, kaybetme ihtimaliniz olan şeylerin zamanında değerini bilin bence. velhasıl bir varmıııııııııış bir yokmuuuuuuş, develer tellal iken pireler berber iken....