alkollü olmak ya da olmamak

ay ay ayayyayayayayayyaayyaaaaaaaaaaaaaaaay sevgili dünyalılar. kaç günler oldu bir iki satır yazamadım. garip bir yoğunluk var ben de anlamadım ama here I am, I will rock you like a hurricane desem yalan olur. size bugün toplumumuzdaki en azından bizim etrafımızda çokça rastlanan "alkollü olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu" önermesi ile ilgili biraz laf söyliycem.

alkollü olmak- yani çakır keyif ya da sarhoş olmak- bence bazen harika bazen de rezil bir şeydir. bunu da alkolü bolca alan kişiler bilir. ben şahsen çakır keyif ve hattaaa sarhoş olmaktan çok hoşlanıyorum. çünkü galiba çok bela bir tip olmuyorum da hafif şeker bir tip oluyorum (pehhhh! ukala). tüm kontrol mekanizmalarını elden bırakıp ohhh ağzıma ne gelirse söylüyorum. eğer alkolsüzken zaten şeffaf bir tip iseniz o zaman alkollüyken de şeffaf olmaya devam ediyorsunuz ve karşınızdakileri sürprizler beklemiyor.

amma velakin eğer ki normal hayatta ketum ve dobra ve langadanak ağzınıza geleni söylemiyor, yani patavatsız olamıyorsanız işte o zaman biraz alkol aldıktan sonra bülbül gibi şakımaya başlıyorsunuz. bu durumlarda etrafınızdda hala ayık birileri var ise o zaman onları uyarmakta fayda var, çünkü normal hayat ile alkollü hayatınız arasında oldukça büyük bir fark olacağını bilmeleri gerekiyor.

eğer serde hafif saflık var ise bu ikinci durum biraz anlaşılmaz olabiliyor, çünkü bu tipler akşam başka sabah başka oluyor. sizde durup dururken "alah alah hayırdır inşallah, noluyor ayol??" demek zorunda kalıyorsunuz.

son zamanlarda benim aldığım ders; "hiçbir söylenene inanma". zira alkollüyken mi gerçekler söyleniveriyor yoksa ayıkken mi bundan emin değilim. alküollü olmak için dökülmesi, bir dışa vurum mu yoksa sadece saçmalamak mı??? der yan yan zıplayarak işime geri dönerim!!