das our otoban

insanlar ile hayvanları ayıran özellikler arasında hep "zeka"nın bahsi geçer ya, aslında sadece zeka demek hafif kalır sanki... duygular, istekler, arzular, talepler, aşk, nefret, kafa karışıklıkları... hepsi ama hepsi bize özgü. bir kuş mesela napıyor? doğuyor, uçmayı öğreniyor, yemek buluyor, yumurta yapıyor, sonra çat ölüyor. diğer bir kuştan nefret ediyor mu? bir kuşa aşık oluyor mu? diğer bir kuşa karşı hırs yapıyor mu? kafası karışıyor mu? offf. her türlü çetrefilli iş bizim başımızda. bu gezegendeki yolculuğumuzda dümdüz, etrafa bakmadan, uzun ve kimi zaman sıkıcı otobanımızda gidemiyoruz. sağda güzel ve heyecan dolu bir dönme dolap, solda nefis kokulu bir çiçek, biraz ileride lezzetli yemekler, sonra rengarenk bir bahçe, nereye gideceğinizi bilemediğiniz bir yol ayrımı, size kol kanat gerecek yüce bir ağaç... hepsi aklımızı çeliyor. tüm duraklara uğrayıp her şeyi tecrübe etmek istiyoruz. e bu da aslında çok gairp değil. gelmişiz bu gezegene bir kere, neden kös kös aynı otobanda gidip duralım. bir de avam tabiri ile "her gün aynı yemeği yer misin? ya da her gün aynı kazağı giyer misin?" diyebiliriz. üstüne üstlük yolun sonunda "yokolmak" olduğunu da bilirken... bakıyorum da bazı insanlar kurmuşlar kendilerini otobanda dümdüz gidiyorlar, bazıları ise benim gibi kafası karışıyor bir çiçek olsun, bir yemek olsun, bir dönme dolap olsun istekleri tükenmiyor. arzuları bitmiyor. arzuladıklarınızı elde edememek nasıl bir duygu? benim en sevmediğim şey! ama bu elde etmemi sağlamıyor! velhasıl sevgili dünyalılar, aşk harika bir şey değil mi? ama bir o kadar da nadir bir şey. "aşka nerden geldin" derseniz, "eee zaten konumuz hep bu değil miydi?" der, kafa karşıklıklarına birebir çözüm olan biraz tarçın, biraz deve tüyü, bir çimdik nane, bir tutam at püskülü ve bir kaşık arı balını karıştırarak için derim. eğer bunu yapamıyorsanız "drive on your safe autobahn with the automatic pilot on!!"

not: sakın o dediğimi içmeyin emi, uydurdum valla, ama siz bir formül biliyorsanız hemen söyleyin!! hemen!